Bij een optometrisch onderzoek doet de optometrist medisch onderzoek bij je ogen om te kijken hoe gezond jouw ogen zijn. 

Cataract/ Staar:

Staar is een vertroebeling en verkleuring van onze natuurlijke ooglens. Het is een normaal verouderingsproces waar iedereen vroeg of laat mee te maken krijgt. Deze veroudering begint al boven de 40 jaar. De ooglens wordt steeds stugger en harder. Hierdoor wordt het inzoomen op een leesafstand lastiger en krijg je langzaam aan te maken met een leescorrectie. Dat kan zijn met een multifocale contactlens, monovisie (1 oog voor ver en 1 oog voor het lezen), of een leesbril.

In een volgend stadium gaat de ooglens iets verkleuren. Hij wordt steeds geler en ook gaat het centrum later troebel worden. Je kunt je voorstellen dat het zicht hierdoor belemmerd wordt. In een vroeg stadium merk je vaak dat je meer last krijgt van schittering. Ook kan de contractgevoeligheid afnemen als je tegen het licht in kijkt. Kijk je met het licht mee, dan zie he wel weer beter. Pas als ook de kern troebel gaat worden, ga at het zicht ook achteruit.

Bij elk optometrisch onderzoek kan de optometrist gemakkelijk m.b.v. de spleetlamp jouw ooglens bekijken en onderzoeken op staar. Als het zicht dermate verminderd is dat er hinder ondervonden wordt, stuurt de optometrist je door maar de oogarts voor een staar operatie. Bij een staar operatie wordt de natuurlijke looglens weggehaald en komt er een kunstlens in het lenszakje. Het zicht is dan weer mooi helder.

Bij een optometrisch onderzoek doet de optometrist medisch onderzoek bij je ogen om te kijken hoe gezond jouw ogen zijn.

Glaucoom:

Glaucoom is een oogaandoening waarbij schade ontstaat aan de oogzenuw. Deze gaat uithollen en er gaan zenuwvezels verloren. Glaucoom heeft in veel gevallen een erfelijke belasting. Als het in jouw directe familie voorkomt, dan is het heel verstandig om elk jaar de oogdruk te laten meten. Veelal is de oorzaak van deze schade een te hoge oogdruk. Het gevaar van deze oogaandoening is dat je er niets van voelt, maar dat het wel kwaad kan.

De schade aan de oogzenuw veroorzaakt een uitval in het gezichtsveld. In een ver stadium krijg je dan “tunnelvisie” of “kokervisie”. Het centrale gezichtsveld recht vooruit blijft in tact en scherp, maar de omgeving zie je dan niet meer.  Omdat onze hersenen gaande weg hebben geleerd hoe de omgeving eruit ziet, vullen die automatisch het beeld in. Ook is het beeld wat je rechter oog ziet bijna gelijk aan wat je linker oog ziet. De gezichtsvelden van de ogen overlappen elkaar. Hierdoor merk je zelf vaak niets van een beginnende uitval van het gezichtsveld. Pas in een laat stadium merk je dat je bijvoorbeeld snel tegen dingen aanloopt, of dat je schrikt als er ineens iets voor je neus staat. Maar dan is er al veel schade. De Papil gaat uithollen bij Glaucoom. Op het netvlies ziet de papil eruit als een ronde schijf waaruit alle bloedvaten en zenuwen het oog in en uit lopen. Het middenstukje is wat lichtgeel en de rand van zenuwen wat licht oranje/roze van kleur. Op de foto is te zien dat het gele middenstuk meer dan 50 % van het oppervlakte is terwijl dat ongeveer 30 % zou moeten zijn. Hier is sprake van schade aan de oogzenuw.

Op de scan daaronder is te zien dat de groene kleur aan de rechter kant over gaat in blauw, dat betekend schade in de zenuwvezellaag. Ook op de cirkels daarnaast geeft het gele gebied aan dat er minder gevoeligheid is van het netvlies. Bij vergevorderd Glaucoom wordt dit rood in de foto en kan dat duiden op een “blind” plekje en gezichtsveld uitval.

Oorzaak van Glaucoom:

De echte oorzaak van Glaucoom is onbekend. Wel weten we dat de druk in het oog omhoog kan gaan als er een onbalans komt in de productie en afvoer van kamerwater; het vocht wat de voorste oogkamer op spanning houdt. Het kan ook zijn  dat het afvoersysteem van het kamerwater vernauwd raakt door de oogvorm of andere oogaandoeningen. Soms laat er pigment van de achterkant van de iris los en verstopt dat de afvoer. Welke vorm van Glaucoom je hebt, bepaalt dan ook de behandeling bij de oogarts.

Oogdruk meten:

Een simpele manier om Glaucoom op te sporen is met een oogdruk meting. Doorgaans is een gezonde oogdruk tussen de 10 en 20 mm/Hg. Bij Glaucoom is de druk vaak verhoogd tot boven de 20 mm/Hg. Toch is alleen de oogdruk niet volledig bindend in de diagnostiek. Als het hoornvlies aan de voorkant van het oog wat dikker dan gemiddeld is kan de oogdruk hoger uitvallen. Immers, om een dik stuk plastic in de drukken is meer druk nodig dan bij een dun stuk plastic. Daarom adviseren wij om boven de 40 jaar in elk geval de oogdruk te laten meten en een algeheel optometrisch onderzoek. Bij dit onderzoek bekijken we specifiek papil (de kop van de oogzenuw) en de zenuwvezel-laag van het netvlies. Dat doen we niet alleen met een fundus foto, maar ook met een OCT scan: een echofoto van het oog.  Als er indicaties zijn voor Glaucoom, dan kunnen we aanvullend onderzoek doen.

Behandeling van Glaucoom:

Mocht er Glaucoom worden vastgesteld, dan wordt spoedig verwezen naar de oogarts voor verder onderzoek met een gezichtsveld onderzoek e.d. Glaucoom kan veelal met oogdruppels behandeld worden die de druk verlagen. In sommige gevallen moet er een ingreep met een laser of operatie plaatsvinden.

Bij Contactlenscentrum-WFG kunnen we onderzoek doen bij jouw ogen als er verdenking is van Glaucoom. We doen dan een oogdrukmeting, een spleetlamp onderzoek bij de voorkant van het oog, een fundusfoto, een OCT scan en dikte meting van het hoornvlies

Bij een optometrisch onderzoek doet de optometrist medisch onderzoek bij je ogen om te kijken hoe gezond jouw ogen zijn. 

Macula Degeneratie:

De Macula is dat deel van het netvlies waar we het scherpst mee kunnen zien. De Macula ligt op dat deel van het netvlies direct achter de pupil. In de Macula bevinden zich de grootste hoeveelheid kegeltjes voor kleur en detailwaarneming.

Degeneratie van de Macula is een slijtage van het centrale zicht.  Het gaat minder goed functioneren door de slijtage en daardoor wordt het zicht waziger. Er is bij macula degeneratie een droge vorm en een natte vorm.  Meestal begint macula degeneratie in de droge vorm aan een of aan beide ogen; het zicht gaat dan heel geleidelijk aan achteruit. Bij Maculadegeneratie is  het Pigment epitheel van het netvlies aangedaan. Het pigment epitheel is als het ware de bloed- zenuw barrière in het netvlies. Het zorgt voor opname en transport van voedingsstofjes uit de bloedbaan naar de zenuwvezel laag toe en afvoer van afvalstofjes. Tevens filtert het overmatig schittering van licht. Bij Maculadegeneratie gaat juist deze laag vervormen en minder goed werken.  Het je Macula degeneratie en is het droog, dan heb je niet altijd zicht klachten.

Bij de natte vorm zal een patiënt merken dat het centrale zicht niet alleen waziger wordt, maar ook gaat vervormen. Rechte lijnen worden dan golvend gezien en soms zijn lijnen ook onderbroken. Bij deze “natte” vorm ontstaat er vocht in het netvlies en doordat het een onregelmatig oppervlakte wordt, ga je dingen dan ook als vervormd waarnemen. Het gevaar is dat de macula door het vocht minder zuurstof krijgt en dat daardoor bloedvaatjes op deze plek gaan groeien. Deze bloedvaatjes zijn heel kwetsbaar en kunnen snel lek raken waardoor de slijtage snel verslechterd.

Hoe krijg je Macula Degeneratie?

Macula Degeneratie ontstaat vaak op latere leeftijd. Vrouwen boven de 50 jaar hebben iets mee kans op deze aandoening, maar roken en alcoholgebruik beïnvloeden deze aandoening. Hoge bloeddruk en een hoog cholesterolgehalte hebben ook invloed. Het lijkt ook een erfelijke factor te hebben. Als het in je familie voorkomt, is het zeker verstandig om boven de 50 jaar regelmatig een netvlies controle te laten doen middels een Fundusfoto en OCT scan. Hiermee kan al de diagnose gesteld worden. Om te kijken of er lekkage is bij bloedvatnieuwvorming, kan de oogarts een Fluorescentie Angiogram maken.  Hiervoor wordt fluoresceïne ( een kleurstof) in de bloedbaan gespoten en worden foto’s gemaakt om eventuele lekkage vast te stellen.

Behandeling van Macula Degeneratie:

Beginnende Macula Degeneratie zonder vocht wordt vaak niet behandeld, maar wel nauwlettend gemonitord. In dit stadium kan het verstandig zijn om voedingssupplementen te gaan slikken met Lutheine en Zeaxantine in de vorm van AREDS-2 of Resvega.  Naast deze voedingssupplementen kun je aanvullen met  voeding als bladgroentes, vis, schaaldieren en gekleurd fruit veel anti-oxidanten die helpen. In onze praktijk hebben wij ook de AREDS -2 altijd in voorraad, dus kunt u daarvoor even binnenstappen. Wij hanteren dezelfde prijs als Vitamine.nl: € 59,00 voor 6 maanden en € 99,00 voor 1 jaar AREDS-2

Als droge AMD over gaat in natte AMD:

Bij de natte vorm kan behandeling plaatsvinden met Avastin injecties in het oog. Dit zal op regelmatige basis dan gebeuren. De injecties zorgen voor vermindering van het vocht in het netvlies en gaan bloedvat nieuwvorming tegen. Vaak treed met deze behandeling weer een verbetering van het zicht op. Behandeling van Macula degeneratie met injecties wordt gedaan door een oogarts.

Er bestaat ook een droge degeneratie van de Macula waarbij weefsel echt verloren gaat. Deze vorm van  droge macula Degeneratie is helaas niet te behandelen.  Er gaat een stukje netvlies kapot door de slijtage en er ontstaat een klein “blind” vlekje.

Onderzoek naar Maculadegeneratie:

Bij Contactlenscentrum WFG kunne we een optometrisch onderzoek doen om te screenen op Macula Degeneratie. Wij doen dan een OCT Scan en maken een fundusfoto van het netvlies. Tevens doen we oogtesten als de Amsler test. De Amsler is een lijnen test die zeker  bij natte Macula Degeneratie goed kan weergeven of de slijtage gevolgen heeft voor het zicht. Na het onderzoek bespreken we samen wat de opties zijn , mocht er Maculadegeneratie aanwezig zijn. We geven advies m.b.t. de voedingssupplementen en sturen door naar de oogarts indien dit nodig is. Gezien de samenwerking met de oogheelkunde zijn deze lijnen kort.

Die hier je Amsler test; 1 oog afdekken en per oog testen: https://maculavereniging.nl/test-uw-zicht-met-het-amslerraster/

Blefaritis en MGD komen relatief vaak voor. Beide zijn eigenlijk bij veel mensen de oorzaak van droge oog klachten.

Het kan soms ontstaan door minder of niet volledig knipperen zoals bij bijv. beeldschermwerk, luchtvervuiling, matige ooglid hygiëne etc.

Blefaritis:

Blefaritis is een ontsteking van de wimperhaarzakjes in het ooglid.  Vaak is dit een chronisch beeld. Dat houdt in dat het steeds weer terug kan keren. Onbehandeld geeft Blefaritis klachten van jeukende ooglidranden, rode ooglidranden, droge ogen, tranende ogen en wimperverlies.  Door de ontsteking in de haarzakjes ontstaat vuil tussen de wimpers. Soms zijn dat korstjes en soms vormt het vuil een buisje om de wimper haar heen. Bloedvaatjes in het ooglid gaan vaak opzetten, waardoor de ooglidranden rood worden. Ooglid hygiëne is hierbij heel erg belangrijk. Ook kan door de ontsteking in deze haarzakjes en de zwelling van de haarzakjes een verstoring komen in de werking van de olieklieren in de ooglidrand: de Meiboomkliertjes.

Behandeling van Blefaritis:

Als Blefaritis een milde vorm heeft, dan kun je goed zelf behandelen door de wimpers dagelijks goed schoon te poetsen met Blephasol of Blepharoclean/ Blepharodemodex doekjes. Eerst verwarm je de oogleden met de BlePha Eyebag. Dat maakt dan de korstjes ook al wat zacht, daarna ga je de ooglidranden poetsen.

Soms is Blefaritis heel hardnekkig. Dan kunnen wij als optometrist een BlePhex behandeling doen. Deze behandeling doen we met de BlePhex pen. Op deze pen zit een schuimrubber stiftje wat we laten weken in Blephasol. Het stiftje draait rond en daarmee gaan we over de ooglidrand heen. Zo kunnen we het ooglid goed reinigen.

Na deze reiniging wordt dan een kuur gevolgd van 3 weken dagelijks poetsen met de speciale doekjes om het ook echt schoon te houden. Als het schoon is dan kunnen de bacteriën en huid-mijtjes die op gesloten zaten in de haarzakjes , weer netjes op het oppervlakte gaan leven waar ze behoren te zitten.

MGD: Meiboomklier dysfunctie:

Meiboomklieren zijn klieren die uitmonden op het platte randje van de ooglidrand. Bij elke knipperslag waarbij het boven ooglid en onderooglid raakt, wordt er olie uit de klier geperst. Deze olie wordt door het boven ooglid verdeeld over het oogoppervlak. Deze olie achtige substantie gaat verdamping van de tranen tegen.

Als de Meiboomklieren verstopt raken of ontstoken, dan komt er niet genoeg olie op de traanfilm. De traanfilm gaat snel verdampen en er ontstaan dan klachten als : droge ogen, snel tranende ogen, branderige of jeukende ogen, rode ogen, wazig of wisselend zicht.

Behandeling MGD:

Het behandelen van verstopte Meiboomklieren kan gemakkelijk met warmte kompressen en massage. Eerst verwarm je het ooglid van buitenaf met het Blepha Eyebag masker.  Daarna masseer je de oogleden.  Zo maak je de klieren weer gangbaar en verbeterd de traanfilm weer. Soms is het heel hardnekkig en kan een BlePhex-behandeling verlichting bieden. Soms sturen we ook door naar een specialist voor een behandeling als IPL. In geval van een ontsteking vragen we de huisarts voor evt. ondersteuning met een oogzalf.

Keratoconus is een pathologische vormafwijking van het hoornvlies.  De collageenvezels in het hoornvlies gaan als het ware verslappen en het hoornvlies gaat daardoor uitzakken/uitstulpen  naar voren in een “borstvorm”.  Ook verdunt het hoornvlies op het meest uitstulpende deel. Het ontstaat veelal in de pubertijd en is progressief in deze jaren. Het begint meestal aan 1 oog en een aantal jaar later gaat ook van het andere oog het hoornvlies vervormen. Deze vervorming zorgt ervoor dat je een wazig beeld krijgt, je gaat slechter zien. Beelden vegen uit, worden dubbel, licht gaat stralen. Omdat het veelal bij 1 oog begint heb je het niet direct in de gaten. Het andere oog compenseert dan het zicht weer. Keratoconus kan progressief zijn tot ongeveer 30 jaar en daarna zie je het veelal wel uit zichzelf stabiliseren.  Wel zijn er soorten keratoconus die altijd een progressie kunnen geven, ook na de 30 jaar. Dit is bijvoorbeeld bij Pellucid Marginal Degeneration. Mensen die een vorm van keratoconus hebben, adviseren we ook altijd om ook strak onder controle bij de oogarts te blijven.

Keratoconus kan een erfelijke belasting hebben, maar ook door wrijven in het oog ontstaan. Als je erg wrijft in het oog , omdat je jeuk hebt door bijv. hooikoorts- of huisstofmijtallergie- klachten, dan kun je je hoornvlies dus blijvend beschadigen. Veel mensen met keratoconus hebben juist hier ook last van. Samen met de huisarts geven wij advies over een goed antihistaminicum om de jeukklachten te onderdrukken.

Correctie bij keratoconus:

Het slechte zicht bij keratoconus kan gecorrigeerd worden met speciale vormstabiele contactlenzen zoals , Rose K lenzen, scleralenzen, corneale lenzen. Ook kan bij een milde beginnende keratoconus de correctie nog met speciale zachte lenzen zoals Kerasoft of Novacone contactlenzen.

Welke lens geadviseerd wordt hangt sterk af van de mate van keratoconus. Ook jouw dagelijkse omstandigheden spelen daarbij een rol. De optometrist start met een topografie van het hoornvlies om de vorm in kaart te brengen. Tevens bekijkt de optometrist het voorste oogsegment, de kwaliteit en kwantiteit van de tranen en bespreekt dan samen met jou de opties. In onze praktijk is ruime ervaring aanwezig met het aanmeten van lenzen bij oogaandoeningen als keratoconus, maar ook na bijv hoornvliestransplantaties e.d. Judith Haring is als optometrist in 2019 al gaan meedraaien op de poli oogheelkunde in het contactlenscentrum voor het aanmeten van speciale medische lenzen.  Zij heeft Annemieke Kuin de fijne kneepjes doorgegeven. Samen zorgen zij ervoor dat er doordeweeks dagelijks expertise in huis is.

Keratoconus is in de jeugdige jaren vaak progressief. Dat houdt in dat je daarom ook minimaal eens per 6 maanden op controle komt en dan worden de metingen herhaald en de passing van de lenzen gecontroleerd. Blijkt er progressie van de aandoening dan wordt je opnieuw ingestuurd naar de oogarts voor eventueel een Crosslinking behandeling.

Crosslinking:

Crosslinking is een behandeling van het hoornvlies met UV- licht  en Riboflavine. Met deze behandeling ontstaan weer supplementaire banden tussen de collageenvezels van het hoornvlies. Hierdoor krijgt het zijn stevigheid weer iets terug en stopt het verder uitzakken/ vervormen.  Je stopt dus als het ware de progressie. De behandeling is niet bedoeld om beter te gaan zien, maar om te behouden wat er nog is.