Bij een optometrisch onderzoek doet de optometrist medisch onderzoek bij je ogen om te kijken hoe gezond jouw ogen zijn. 

Cataract/ Staar:

Staar is een vertroebeling en verkleuring van onze natuurlijke ooglens. Het is een normaal verouderingsproces waar iedereen vroeg of laat mee te maken krijgt. Deze veroudering begint al boven de 40 jaar. De ooglens wordt steeds stugger en harder. Hierdoor wordt het inzoomen op een leesafstand lastiger en krijg je langzaam aan te maken met een leescorrectie. Dat kan zijn met een multifocale contactlens, monovisie (1 oog voor ver en 1 oog voor het lezen), of een leesbril.

In een volgend stadium gaat de ooglens iets verkleuren. Hij wordt steeds geler en ook gaat het centrum later troebel worden. Je kunt je voorstellen dat het zicht hierdoor belemmerd wordt. In een vroeg stadium merk je vaak dat je meer last krijgt van schittering. Ook kan de contractgevoeligheid afnemen als je tegen het licht in kijkt. Kijk je met het licht mee, dan zie he wel weer beter. Pas als ook de kern troebel gaat worden, ga at het zicht ook achteruit.

Bij elk optometrisch onderzoek kan de optometrist gemakkelijk m.b.v. de spleetlamp jouw ooglens bekijken en onderzoeken op staar. Als het zicht dermate verminderd is dat er hinder ondervonden wordt, stuurt de optometrist je door maar de oogarts voor een staar operatie. Bij een staar operatie wordt de natuurlijke looglens weggehaald en komt er een kunstlens in het lenszakje. Het zicht is dan weer mooi helder.

Bij een optometrisch onderzoek doet de optometrist medisch onderzoek bij je ogen om te kijken hoe gezond jouw ogen zijn.

Glaucoom:

Glaucoom is een oogaandoening waarbij schade ontstaat aan de oogzenuw. Deze gaat uithollen en er gaan zenuwvezels verloren. Glaucoom heeft in veel gevallen een erfelijke belasting. Als het in jouw directe familie voorkomt, dan is het heel verstandig om elk jaar de oogdruk te laten meten. Veelal is de oorzaak van deze schade een te hoge oogdruk. Het gevaar van deze oogaandoening is dat je er niets van voelt, maar dat het wel kwaad kan.

De schade aan de oogzenuw veroorzaakt een uitval in het gezichtsveld. In een ver stadium krijg je dan “tunnelvisie” of “kokervisie”. Het centrale gezichtsveld recht vooruit blijft in tact en scherp, maar de omgeving zie je dan niet meer.  Omdat onze hersenen gaande weg hebben geleerd hoe de omgeving eruit ziet, vullen die automatisch het beeld in. Ook is het beeld wat je rechter oog ziet bijna gelijk aan wat je linker oog ziet. De gezichtsvelden van de ogen overlappen elkaar. Hierdoor merk je zelf vaak niets van een beginnende uitval van het gezichtsveld. Pas in een laat stadium merk je dat je bijvoorbeeld snel tegen dingen aanloopt, of dat je schrikt als er ineens iets voor je neus staat. Maar dan is er al veel schade. De Papil gaat uithollen bij Glaucoom. Op het netvlies ziet de papil eruit als een ronde schijf waaruit alle bloedvaten en zenuwen het oog in en uit lopen. Het middenstukje is wat lichtgeel en de rand van zenuwen wat licht oranje/roze van kleur. Op de foto is te zien dat het gele middenstuk meer dan 50 % van het oppervlakte is terwijl dat ongeveer 30 % zou moeten zijn. Hier is sprake van schade aan de oogzenuw.

Oorzaak van Glaucoom:

De echte oorzaak van Glaucoom is onbekend. Wel weten we dat de druk in het oog omhoog kan gaan als er een onbalans komt in de productie en afvoer van kamerwater; het vocht wat de voorste oogkamer op spanning houdt. Het kan ook zijn  dat het afvoersysteem van het kamerwater vernauwd raakt door de oogvorm of andere oogaandoeningen. Soms laat er pigment van de achterkant van de iris los en verstopt dat de afvoer. Welke vorm van Glaucoom je hebt, bepaalt dan ook de behandeling bij de oogarts.

Oogdruk meten:

Een simpele manier om Glaucoom op te sporen is met een oogdruk meting. Doorgaans is een gezonde oogdruk tussen de 10 en 20 mm/Hg. Bij Glaucoom is de druk vaak verhoogd tot boven de 20 mm/Hg. Toch is alleen de oogdruk niet volledig bindend in de diagnostiek. Als het hoornvlies aan de voorkant van het oog wat dikker dan gemiddeld is kan de oogdruk hoger uitvallen. Immers, om een dik stuk plastic in de drukken is meer druk nodig dan bij een dun stuk plastic. Daarom adviseren wij om boven de 40 jaar in elk geval de oogdruk te laten meten en een algeheel optometrisch onderzoek. Bij dit onderzoek bekijken we specifiek papil (de kop van de oogzenuw) en de zenuwvezel-laag van het netvlies. Dat doen we niet alleen met een fundus foto , maar ook met een OCT scan: een echofoto van het oog.  Als er indicaties zijn voor Glaucoom, dan kunnen we aanvullend onderzoek doen.

Behandeling van Glaucoom:

Mocht er Glaucoom worden vastgesteld, dan wordt spoedig verwezen naar de oogarts voor verder onderzoek met een gezichtsveld onderzoek e.d. Glaucoom kan veelal met oogdruppels behandeld worden die de druk verlagen. In sommige gevallen moet er een ingreep met een laser of operatie plaatsvinden.

Bij Contactlenscentrum-WFG kunnen we onderzoek doen bij jouw ogen als er verdenking is van Glaucoom. We doen dan een oogdrukmeting, een spleetlamp onderzoek bij de voorkant van het oog, een fundusfoto, een OCT scan en dikte meting van het hoornvlies

Bij een optometrisch onderzoek doet de optometrist medisch onderzoek bij je ogen om te kijken hoe gezond jouw ogen zijn. 

Macula Degeneratie:

De Macula is dat deel van het netvlies waar we het scherpst mee kunnen zien. De Macula ligt op dat deel van het netvlies direct achter de pupil. In de Macula bevinden zich de grootste hoeveelheid kegeltjes voor kleur en detailwaarneming.

Degeneratie van de Macula is een slijtage van het centrale zicht.  Het gaat minder goed functioneren door de slijtage en daardoor wordt het zicht waziger. Er is bij macula degeneratie een droge vorm en een natte vorm.   Meestal begint macula degeneratie in de droge vorm aan een of aan beide ogen; het zicht gaat dan heel geleidelijk aan achteruit.

Bij de natte vorm zal een patient merken dat het centrale zicht niet alleen waziger wordt, maar ook gaat vervormen. Rechte lijnen worden dan golvend gezien en soms zijn lijnen ook onderbroken. Bij deze “natte” vorm ontstaat er vocht in het netvlies en doordat het een onregelmatig oppervlakte wordt, ga je dingen ook als vervormd waarnemen. Het gevaar is dat de macula door het vocht minder zuurstof krijgt en dat daardoor bloedvaatjes op deze plek gaan groeien. Deze bloedvaatjes zijn heel kwetsbaar en kunnen snel lek raken waardoor de slijtage snel verslechterd.

Hoe krijg je Macula Degeneratie?

Macula Degeneratie ontstaat vaak op latere leeftijd. Vrouwen boven de 50 jaar hebben iets mee kans op deze aandoening, maar roken beinvloedt deze aandoening. Het lijkt ook een erfelijke factor te hebben. Als het in je familie voorkomt, is het zeker verstandig om boven de 50 jaar regelmatig een netvlies controle te laten doen middels een Fundusfoto en OCT scan. Hiermee kan al de diagnose gesteld worden. Om te kijken of er lekkage is bij bloedvatnieuwvorming, kan de oogarts een Fluorescentie Angiogram maken.  Hiervoor wordt fluoresceine ( een kleurstof) in de bloedbaan gespoten en worden foto’s gemaakt om eventuele lekkage vast te stellen.

Behandeling van Macula Degeneratie:

Beginnende Macula Degeneratie zonder vocht wordt vaak niet behandeld, maar wel nauwlettend gemonitord. In dit stadium kan het verstandig zijn om voedings supplementen te gaan slikken met Lutheine en Zeaxantine in de vorm van AREDS of Resvega.  Voor droge macula Degeneratie is geen behandeling. Er gaat een stukje netvlies kapot door de slijtage en er ontstaat een klein “blind” vlekje. Bij de natte vorm kan behandeling plaatsvinden met Avastin injecties in het oog. Dit zal op regelmatige basis dan gebeuren. De injecties zorgen voor vermindering van het vocht in het netvlies en gaan bloedvat nieuwvorming tegen. Vaak treed met deze behandeling weer een verbetering van het zicht op. Behandeling van Macula Degeneratie wordt gedaan door een oogarts.

Bij Contactlenscentrum WFG kunne we een optometrisch onderzoek doen om te screenen op Macula Degeneratie. Wij doen dan een OCT Scan en maken een fundusfoto van het netvlies. Tevens doen we oogtesten als de Amsler test. De Amsler is een lijnen test die zeker  bij natte Macula Degeneratie goed kan weergeven of de slijtage gevolgen heeft voor het zicht.